– Я пачала фатаграфаваць Ніну пры канцы жніўня 2020 года ў часе самых масавых пратэстаў у гісторыі Беларусі. Добра памятаю 29 жніўня, калі ўпершыню дамовілася правесці з ёю цэлы дзень. Мы сустрэліся на плошчы Перамогі на жаночым маршы. Хвілінаў з пяць Ніна была ў атачэнні людзей, а пасля смела выйшла з сцягам на пустую праезную частку. Усе на імгненне заціхлі, а потым пачалі пляскаць у далоні. Колькі жанчын пайшлі следам за Багінскаю. Падышлі амапаўцы, але хутка адышлі, зразумеўшы, што яны – у меншасці, — распавадае Таня.

Я назірала за ўсім збоку і не наважылася падысці бліжэй. Спачатку здавалася, што заставацца побач небяспечна: Ніна прыцягвае шмат увагі. Але потым зразумела: быць побач – найбольш бяспечна. Багінская заўжды аточаная людзьмі, а сілавікі не затрымліваюць тых, хто ідзе побач. На жаль, сітуацыя хутка змянілася – пачалі затрымліваць нават за сэлфі з Нінай.

У жніўні Нінаю пачалі цікавіцца розныя медыі, а мінакі цвердзілі: сустрэць Багінскую на маршы – добры знак. «Мы толькі дзеля вас і выходзім», – сказаў адзін хлопец, убачыўшы Ніну ў Курапатах, і хутка ўключыў франтальную камеру.

Усе хацелі сфатаграфавацца з Багінскаю, і яна нікому не адмаўляла. Спачатку Ніна на секунду нерухомела і пазіравала, але з цягам часу, здаецца, спыніла звяртаць увагу на смартфоны і камеры. Проста ішла і казала пра тое, што ёй рупіць.

Найчасцей на маршах Ніна разважала пра свабоду, гонар і годнасць. Казала пра тое, што ў Беларусі мусяць адбыцца сумленныя выбары, вінаватыя за зверскія здзекі мусяць быць пакараныя, а палітычныя зняволеныя – вызваленыя з турмаў.

Яна з лёгкасцю распавядала пра сябе, аб працы геолагам і швачкаю, пра захапленне роваравым спортам і ёгаю, пра атрыманую ў юнацтве траўму і посттраўматычную эпілепсію. Апошняя – прычына амлеласцяў Багінскай. Так у пачатку гэтага лета Ніна ўпала на разагрэтую газавую пліту. У выніку прыйшлося ампутаваць частку сярэдняга пальца.

Аднойчы мы разам ездзілі да яе на лецішча. Я захаплялася, як асцярожна Ніна ставіцца да рэчаў і прадуктаў. Яна збірае і сушыць скрыпень, вырошчвае зеляніну і садавіну, а ўдома перароблівае старое адзенне і самая шые сцягі.

Багінская «запазычылася» дзяржаве амаль 16 тысяч долараў штрафаў. Ніна лічыць іх незаконнымі і кажа, што не збіраецца «фінансаваць» рэжым Лукашэнкі і ягоных сілавікоў. НГА ўжо неаднойчы прапаноўвалі ёй сваю дапамогу, але Багінская адмаўляецца. Яна кажа, што ёй стае.

Мне здаецца, Ніна не адразу прызвычаілася да ўвагі і людзей, якія захапляюцца ёю і жадаюць выказаць сваю ўдзячнасць. Яна шмат разоў адмаўлялася ад падарункаў і кветак, ад прапановаў адвезці яе дадому аўтамабілем або таксоўкаю.

Толькі аднойчы я сустрэлася з негатывам у ейны бок. Суседкі з двара круцілі пальцам ля скроні, убачыўшы Багінскую. Эмоцыі астатніх беларусаў заўжды аднолькавыя: